រវាង«អំបោស»និង«អំបោះ»ពាក្យទាំងពីរនេះ អាចធ្វើឲ្យអ្នកអានយល់ច្រឡំពីអត្ថន័យ ប្រសិនបើជាអ្នកអានមិនយកចិត្តទុកដាក់។ វចនានុក្រមសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានបញ្ជាក់នូវនិយមន័យខុសគា្ននូវពាក្យទាំងពីរនេះ។ ពាក្យ «អំបោស»មានន័យថា ជាប្រដាប់សម្រាប់បោស។ ឧទាហរណ៍៖ អំបោសស្លាបសត្វ។ រីឯ ពាក្យថា «អំបោះ»គឺមានន័យថា សរសៃសំឡី ដែលរវៃរួច មានប្រវែងវែងៗ សម្រាប់ត្បាញសំពត់ជាដើម។ ឧទាហរណ៍៖ អំបោះឆៅ, សំពត់អំបោះ៕
