របាំ
ព្រះរាជទ្រព្យមានការដើរតួបួនប្រភេទដូចជា៖ តួនាង (ស្រី)
តួនាយរង (ប្រុស) តួយក្ស (សភាវៈអាក្រក់) តួស្វា (សត្វ)
តួនិមួយៗមានលក្ខណៈនិងមានពណ៌ដោយឡែកៗពីគ្នា មានការស្លៀកពាក់
ការលាបម្សៅ ការតុបតែងខ្លួន ទាំងក្បាំងមុខ
និងកាយវិការផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ។ កាយវិការ
និងក្បាច់រាំទាំងនេះនាដករត្រូវហាត់រៀនយ៉ាងសកម្ម និងមមាញឹក
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ទើបចេះចាំ
មានអត្ថន័យដូចជាការរំជួលចិត្តនានា ការភ័យភិត ស្នេហា
ការសប្បាយរីករាយ ឬការខឹងសម្បាជាដើម។
របាំ
ព្រះរាជទ្រព្យ ជារបាំក្បាច់បុរាណខ្មែរ ដែលជាទម្រង់សិល្បៈសក្ការៈ
(សិល្បៈទេវៈ) មួយដែលមានវ័យ ចំណាស់
ដ៏យូរលង់ណាស់មកហើយនៅក្នុងចំណោមទម្រង់សិល្បៈសក្ការៈ
ហើយក៏ជាទម្រង់សិល្បៈ ដែលមានតម្លៃពិតខាងស្មារតី
និងខាងបច្ចេកទេសកំរិតខ្ពស់ក្នុងចំណោមទម្រង់សិល្បៈ ទស្សនីយភាព
នៅកម្ពុជា។
កាលដើមឡើយ នាសម័យមហានគរ នាដការ នាដការិនី ប្រចាំប្រាសាទមានតួនាទី
សម្រាប់ រាំ ឧទ្ទិសដល់អទិទេព ឬរាំថ្វាយទេវៈរាជា គឺជា និរសាសន្តិភាព
ពីស្ថានមនុស្សលោក ទៅស្ថានទេវតា និងជាសិល្បការិនីសន្តិភាព
ឬជាសន្តិភាវការិនីខាងផ្លូវដួងចិត្ត គំនិត
ដែលធ្លាប់បានរាំផ្សព្វផ្សាយ សីលធម៌ និងគុណធម៌ ដើម្បីសេចក្តីសុខ
សន្តិភាពខ្មែររាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។
No comments:
Post a Comment