ព្រះត្រៃបិដក

អានព្រះត្រៃបិដក

ព្រះត្រៃបិដកខ្មែរ (Khmer Tipitaka)

 

គម្ពីរព្រះត្រៃបិដក Tipitaka (Pali) or Tripitaka (Sanskrit)

ឬ គម្ពីរភាសាបាលី គឺជាការបណ្តុំនៃអត្ថបទជាភាសាបាលីអំពីមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃលទ្ធិ ព្រះពុទ្ធសាសនានិកាយថេរវាទ។ គម្ពីរនេះត្រូវបានគេចែកចេញជាបីគឺ៖

១.ព្រះវិន័យបិដក

បណ្តុំនូវអត្ថបទដែលទាក់ទងនឹងវិន័យសម្រាប់គ្រប់គ្រងការប្រព្រឹត្ត កិច្ចការប្រចាំថ្ងៃរបស់ព្រះសង្ឃ-សហគមន៍ភិក្ខុ ឬ ភិក្ខុនី។ បន្ថែមលើសពីបញ្ជីនៃវិន័យទាំងឡាយ, វិន័យបិដកក៏រួមបញ្ចូលនូវរឿងទាំងឡាយដែលទាក់ទងនឹងវិន័យនីមួយៗ, ដោយបានផ្តល់នូវដំណោះស្រាយរបស់ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ចំពោះសំណួរដែល ថាតើត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីរក្សានូវភាពសុខដុមរមនានៃការរស់នៅ ជាមួយគ្នានៅក្នុងសហគមន៍សាសនាដ៏ធំ និងលាយឡំគ្នា។

 ២.ព្រះសុត្តន្តបិដក

បណ្តុំនៃព្រះសូត្រ ឬសេចក្តីអធិប្បាយរបស់ព្រះពុទ្ធ និងរបស់សាវ័កជំនិតរបស់ព្រះអង្គពីរ បីអង្គទៀត, ដែលផ្ទុកនូវរាល់ទ្រឹស្តីនៃការបង្រៀនសំខាន់ៗនៅក្នុងព្រះ ពុទ្ធសាសនានិកាយថេរវាទ។

៣.ព្រះអភិធម្មបិដក     

បណ្តុំនៃអត្ថបទដែលនិយាយអំពីគោលការណ៍នៃលទ្ធិពុទ្ធសាសនា ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងព្រះសុត្តន្តបិដក ដោយត្រូវបានគេសរសេរ និងចងក្រងឡើងវិញជាគម្រោងការដែលមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ ដែលអាចត្រូវបានគេយកទៅអនុវត្តនៅក្នុងការសិក្សាអំពីធម្មជាតិនៃ រូប និងចិត្ត។

ព្រះត្រៃបិដកខ្មែរ

              

យោង តាមកំណត់ហេតុរបស់ក្រុមជំនុំព្រះត្រៃបិដកខ្មែរ, ព្រះត្រៃបិដកខ្មែរត្រូវបានធ្វើការផ្ទៀងផ្ទាត់ភាសាបាលី និងបកជាសម្រាយភាសាខ្មែរដោយក្រុមជំនុំព្រះត្រៃ
បិដកខ្មែរដែលបាន ចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ចការងារនេះ
នៅថ្ងៃទី៣ កើត ខែបុស្ស ឆ្នាំមមីទោស័ក ពុទ្ធសករាជ២៤៧២ 
ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៣០។ សម្រាប់ព័ត៌មានលំអិតសូមអានកំណត់ត្រារបស់ក្រុមជំនុំ
ព្រះត្រៃបិដកនៅទំព័រដើមនៃវិន័យបិដកភាគទី១ (Ti.vol.1)។
ព្រះត្រៃបិដកខ្មែរមាន ១១០ក្បាល ដោយចែកចេញជា៖                     

1. ព្រះវិន័យបិដកមាន ១៣ក្បាល គឺចាប់ពីភាគទី១ ដល់ភាគទី១៣
2. ព្រះសុត្តន្តបិដកមាន ៦៤ក្បាល គឺចាប់ពីភាគទី១៤ ដល់ភាគទី៧៧
3. ព្រះអភិធម្មមាន ៣៣ក្បាល គឺចាប់ពីភាគទី៧៨ ដល់ភាគទី១១០              
   

សរុបមក ព្រះត្រៃបិដកខ្មែរមាន ១១០ក្បាល ដែលត្រូវជា ៣៦៦៣០ទំព័រជាភាសាបាលី និង ៣៦៦៣០ទំព័រជាភាសាខ្មែរ។

សូម ទាញយកអត្ថបទគម្ពីរព្រះត្រៃបិដក ដើម្បីសិក្សា ឈ្វេងយល់ពីព្រះពុទ្ធសាសនា និងការប្រតិបត្តិសម្រាប់ជីវិតទាំងនៅក្នុងជាតិនេះ និងជាតិក្រោយ ដោយអនុមោទនា!អនុមោទនា!

ភាគ១ អានព្រះត្រៃបិដក	ភាគ២	ភាគ៣
ភាគ៤	ភាគ៥	ភាគ៦
ភាគ៧	ភាគ៨	ភាគ៩
ភាគ១០	ភាគ១១	ភាគ១២
ភាគ១៣	ភាគ១៤	ភាគ១៥
ភាគ១៦	ភាគ១៧	ភាគ១៨
ភាគ១៩	ភាគ២០	ភាគ២១
ភាគ២២	ភាគ២៣	ភាគ២៤
ភាគ២៥	ភាគ២៦	ភាគ២៧
ភាគ២៨	ភាគ២៩	ភាគ៣០
ភាគ៣១	ភាគ៣២	ភាគ៣៣
ភាគ២៤	ភាគ៣៥	ភាគ៣៦
ភាគ៣៧	ភាគ៣៨	ភាគ៣៩
ភាគ៤០	ភាគ៤១	ភាគ៤២
ភាគ៤៣	ភាគ៤៤	ភាគ៤៥
ភាគ៤៦	ភាគ៤៧	ភាគ៤៨
ភាគ៤៩	ភាគ៥០	ភាគ៥១
ភាគ៥២	ភាគ៥៣	ភាគ៥៤
ភាគ៥៥	ភាគ៥៦	ភាគ៥៧
ភាគ៥៨	ភាគ៥៩	ភាគ៦០
ភាគ៦១	ភាគ៦២	ភាគ៦៣
ភាគ៦៤	ភាគ៦៥	ភាគ៦៦
ភាគ៦៧	ភាគ៦៨	ភាគ៦៩
ភាគ៧០	ភាគ៧១	ភាគ៧២
ភាគ៧៣	ភាគ៧៤	ភាគ៧៥
ភាគ៧៦	ភាគ៧៧	ភាគ៧៨
ភាគ៧៩	ភាគ៨០	ភាគ៨១
ភាគ៨២	ភាគ៨៣	ភាគ៨៤
ភាគ៨៥	ភាគ៨៦	ភាគ៨៧
ភាគ៨៨	ភាគ៨៩	ភាគ៩០
ភាគ៩១	ភាគ៩២	ភាគ៩៣
ភាគ៩៤	ភាគ៩៥	ភាគ៩៦
ភាគ៩៧	ភាគ៩៨	ភាគ៩៩
	ភាគ១០០
ភាគ១០១	ភាគ១០២	ភាគ១០៣
ភាគ១០៤	ភាគ១០៥	ភាគ១០៦
ភាគ១០៧	ភាគ១០៨	ភាគ១០៩
	ភាគ១១០
	បទានុក្រមបាលី
លេខរៀង	ចំណងជើង	ទាញយក
១	បទានុក្រមបាលី	ទាញយក
២	បទានុក្រមបាលី	ទាញយក
៣	បទានុក្រមបាលី	ទាញយក
៤	បទានុក្រមបាលី	ទាញយក

ព្រះពុទ្ធសាសនាគឺជាពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់។បើយោងតាមអត្ថន័យនៃពាក្យថា

ព្រះពុទ្ធសាសនាបែបភាសាអង់គ្លេស[Buddhism] ដែលបានក្តោបយកន័យគ្របដណ្តប់ទាំងព្រះពុទ្ធជាសាស្តាព្រះធម៌មានធម្មវិន័យជាពាក្យប្រៀនប្រដៅ និងព្រះសង្ឃជាអង្គសាវ័ករួមហៅថាព្រះរតនត្រ័យគឺកែវទាំង៣នេះឯង។
មាតិកា
១ជីវប្រវត្តិសង្ខេប

• ២ព្រះរតនត្រ័យ
  • ២.១ពុទ្ធរតនៈ
  • ២.២ធម្មរតនៈ
  • ២.២.១កម្ម១២កង
  • ២.២.១.១ពួកកម្មឲ្យផលតាមកាលមាន៤យ៉ាងគឺ៖
  • ២.២.១.២ពួកកម្មឲ្យផលតាមកិច្ចមាន៤យ៉ាងគឺ៖
  • ២.២.១.៣ពួកកម្មឲ្យផលតាមលំដាប់ឬតាមកម្លាំងមាន៤យ៉ាងគឺ៖
  • ២.៣សង្ឃរតនៈ
• ៣ប្រវត្តិពុទ្ធសាសនា
• ៤និកាយនៃព្រះពុទ្ធសាសនា
  • ៤.១ថេរវាទ ឬហិនយាន
  • ៤.២មហាយាន ឬអាចរិយវាទ
• ៥ឥទ្ធិពល
• ៦ប្រទេសកាន់ពុទ្ធសាសនា

• ព្រះត្រៃបិដកភាសាសៀម
• ព្រះត្រៃបិដកអង់គ្លេស
• ព្រះត្រៃបិដកអង់គ្លេស
• អដ្ឋកថាធម្មបទអង់គ្លេស