«កំនាព្យដាស់តឿន!»

«កំនាព្យដាស់តឿន!» 

កិច្ចសិក្សា ​​ត្រូវទុកថា ជាទីមួយ

ខំបោះពួយ គឺប្រឹងប្រែង ឲ្យណាស់ណា​

កុំជ្រមុល​ ពុលជ្រមុច ជុចស្នេហា

ខំសិក្សា ឲ្យចប់សិន សឹមណេះណោះ។​

ស្រីមិនខ្វះ ប្រុសមិនក្រ ល្អគរគោក

ក្បាលរងោក នៅរងល់ មិនក្រសោះ

ចាំទទួល អ្នកចេះដឹង ប្រឹងរៀននោះ

ដោយស្ម័គ្រស្មោះ អស់ពីពោះ ពិតមិនខាន។

បើរវល់ ខ្វល់និងរឿង ស្នេហាវិញ

មិនបំពេញ ខាងចំណេះ ឲ្យចំណាន

ក្រវិជ្ជា ដូចជាក្រ អ្វីគ្រប់ឋាន

ចូរប្រុងប្រាណ ហើយប្រឹងប្រែង សិក្សាអើយ! ៕

******

ឱ! ម៉ែឪ ខំធ្វើស្រែ ថែចំការ

ហាលសូរយា ញើសតាងទឹក នឿយហត់ណាស់

ហាលភ្លៀងខ្យល់ លុយកប់ភក់ ទាំងវ័យចាស់

ខំរកកាស មាសប្រាក់លុយ សោហ៊ុយកូន។

ឲ្យបានរៀន មានចំណេះ ចេះដូចគេ

គួររិះរេ ខំប្រឹងរៀន ណា៎នាង,អូន!

អាណិតម៉ែ អាសូរឪ ចង់សណ្ដូន

សណ្ដោងកូន ឲ្យខ្ពង់ខ្ពស់ រស់ប្រសើរ។

******

អ្នកបានចេះ ចំណេះអ្វី គំនិតអ្វី

នាំដាលដុះ ផុះរស្មី កើតបញ្ញា

ទោះច្រើនតិច​ ពីលោកគ្រូ, សៀវភៅណា

ត្រូវដឹងថា គ្រូអាចារ្យ, សៀវភៅនោះ ។

មានគុណគាប់ គួរនឹកគុណ គោរពគុណ

កុំភ្លើតភ្លើន ភ្លេចអ្នកមុន មានគុណខ្ពស់

កុំធ្វើជា សត្វក្រពើ ខ្លាឲ្យសោះ

ក្រែងមានឈ្មោះ ថា«ក្រពើ វង្វេងបឹង»៕

និពន្ធដោយលោកឱម ណាគ្រី,​ អត្ថាធិប្បាយទសជាតក៍, ភ្នំពេញ ១៩៦៥

កំនាព្យនេះខ្ញុំបានទទួលពីបងកូនខ្មែរ-បារាំងដែលជាកាដូរបស់គាត់ចំពោះថ្ងៃខួបខ្ញុំ!

បើចង់ជ្រាបច្បាស់ជាងនេះបងៗអាចរកទិញសៀវភៅអានបន្ថែមបាន!